می خواستم امروز از لمس دستانت بنویسم ،ولی نمی توانم.انگار دسته ای از گیسویت که نه تاری از موهایت که دلم را به زنجیر کشیده است دستم را گرفته تا از گرفتن دستانت ننویسم.خودنویسم هم روی کاغذ نمی لغزد. نمی دانم چه و چگونه بگویم.خود تار قلم به دست می گیرد و چه روان می نویسد: احساس من به تو عشق است،عشق،عشقی نه آنچنان که بخواهد با ابتذال یک هم آغوشی فروکش کند احساس مقدسی که مرا محکوم به پاک ماندن ابدی می کند. گفته بودم که تو برای منِ تشنه، تابلویی با موضوع آب هستی و چه روشن چیداست که هیچ بوسه و در هم پیچیدنی و هیچ تماس مهربانانه ی دستی چاره کار نیست، خوردن تابلو را می ماند بجای آب، و شاید همین است که دوست دارم ساعتها بنشینم و در خلسه ی گنگ چشمانت گم شوم.معبود من ، دوست داشتن تو دوست داشتن آب است و من تشنه ی آبم،من عشق را یافته ام معشوق بهانه است. اشتباه نکن، ترسم از آتش نیست.چرا که خوب می دانم که لمس دستان یخ کرده ات چنان آتشی در دلم می اندازد که آتش را هم می سوزانم.بهشت را هم که خیلی پیش فدای غمزه ی پنهانت کرده ام.ترسم از رفتن توست. تو باید بمانی.بارها گفته ام که باید افسانه شوی.آخر تو آنقدر زیبایی که تا ابد هرکس نشانی از جمال معشوقش را در تو خواهد کرد و آنقدر خوبی که تمام معشوقهای نیامده را هم شرمنده کنی. و من خوب می دانم که با لمس کردنت می روی، ویس رفت ولی لیلی ماند، من می سوزم تو بمان. از موهایت نوشتم؛تو خوب می دانی که چقدر دوستشان دارم ،بارها از حسرت نوازششان گفته ام و این که می خواهم با شانه ای از جنس خود آرام آرام شانه ام را از زیر بار آشفتگی اش که هر بار آشفته ترم می کند رها کنم.اصلا مگر نگفتم که شاعری،شاعری که شعرش نتواند مرا به دزدانه نگاه کردن گیسوی پریشانت بخواند به چه کار می آید.ولی نه،آن روسری کوچک صورتیت را بر ندارد،نگذار چشمانم را از خجالت چشمان خدا از تو بدزم. مگر نه اینست که من وتو یک وجودیم و نه این که عشق آنقدر بزرگوارمان کرده است که حاضر نیستیم مثل دیگران در بستر معشوق بخوابیم.من و عشقم یک روحیم ما در هم می خوابیم. نمی دانم،شاید روزی از پیکرم بیرون شوی و بروی پیش دوستت تا باز از این چند قدم فاصله شکایت کنی،درست عین نسیمی که تمام اتاق را معطر کرده و به دنبال روزنی به بیرون است،برو من تو را به آزادی و عشق آینده ات بخشیدم ولی به پاس حسرت ابدیم از تو نسیم که هستی معطر بمان،تا ابد معطر بمان. در حسرت ابدیت

نوشته شده در چهارشنبه 89/6/3ساعت 11:36 عصر توسط HASHEM BOY ARIAEE نظرات ( ) |