امروز با بهانه می نویسم.این بار من می خواهم به سفر بروم پس باید به جبران تمامی دفعاتی که بی خبر رفتی و چشمان مضطرب مرا به در کاشتی به تو خبر دهم.می دانم برایت مهم نیست ولی نمی دانم چرا گاهی می خواهم حالم را بدانی؛من که همیشه حالت را می دانم آخر همیشه با منی راستی اگر چند روز پیش برای یک لحظه وسوسه ی دیگر دوست نداشت آزارمان داد ببخش.دوباره اشتباه کردم بی جهت تو را با خودم جمع بستم مگر نه این که تو را باید از همه تفریق کرد؟ دیگر خیلی دیر است؛مگر نمی دانی که همه ی دیوانه ها را نمی توان با سنگ راند؟ بعضی هاشان با سنگ دیوانگیشان گل می کند و چند برابر می شود؟ خوب که فکر می کنم آن روزها که تازه به مدرسه می رفتیم همانجا که گفتند آن مرد زیر باران آمد و نگفتند آن زن کی آمد واژه سفر را نیز هیچ گاه به ما نیاموختند .شاید آنها نیز می دانستند که بعضی واژه ها را نمی شود با نوشتن آموخت باید لمسشان کرد تنفسشان کرد و حتی بازدمش را هم فرو داد تا نکند پیچک دور تاک کنار حیاط خانه ناخواسته فرو بدهدش. هر بار که به سفر می رفتی ترس عجیبی مرا فرا می گرفت.راه امن است؟،پشت سرت آب ریخته اند؟،ببینم از زیر قرآن قدیمی روی طاقچه گذشته ای؟،نکنه خوبیهات رو چند ستاره ی دیگه هم اثر کنه و باعث بشه هر شب باری زودتر دیدن ماه که تو باشی مسابقه بذارند،هرچند تو آسمون عشقت من اولین آخرین ستاره ام بقیه غروب می کنند باور نمی کنی تا گرگ و میش هوا بنشین. حال که نوبت سفر من است باز هم نگرانم.نکند این این بار تو بیایی و من به قرار وفا نکنم ،نکند عاشقی هم نوبتی باشد و ... امان از نقطه چینهایی که غوغا می کنند.ولی نه؛ بگذار بروم شاید بفهمم که سفر هم آنقدرها بد نیست.مگر نه که هر بار به سفر رفتی عشقم را ملتهب کردی و برگشتی؟ سوغاتی چه می خواهی عزیز؟می دانم که حالا ولنتین نیست هرچند آن وقت نیز می دانم که همه ی شکلاتها را از ترس خراب شدن خواهی خورد و عروسک را با همان مهربانی ذاتیت که فقط مخصوص توست و مثل هر چه اینگونه باشد شیفته اش هستم به دختر بچه ی گریان کنار خیابان خواهی داد. نمی دانم برخواهم گشت یا نه،شاید هوای تکرار قصه سرگشتگی مجنون در بیابان به سرم بزند و بر نگردم ولی نازنینم تو بمان.به جان شمعدانیها،کبوترها،همان تاک گوشه ی حیاط و همان دختر گریان کنار خیابان،تو بمان کسی که در سفر و حضر دوستت دارد

نوشته شده در چهارشنبه 89/6/3ساعت 11:31 عصر توسط HASHEM BOY ARIAEE نظرات ( ) |